முயற்சி

மூச்சு விட்டு கொண்டிருப்பவன் எல்லாம் மனிதன்

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

நாலடியார் - 14.கல்வி

நாலடியார் - 14.கல்வி குஞ்சி யழகும் கொடுந்தானைக் கோட்டழகும் மஞ்சள் அழகும் அழகல்ல - நெஞ்சத்து நல்லம்யாம் என்னும் நடுவு நிலைமையால் கல்வி அழகே அழகு. 131 தலைமயிரைச் சீர்படுத்தி முடிப்பதால் வரும் அழகும், முந்தானையில் கரையிட்ட அழகும், மஞ்சள் பூசுவதால் உண்டாகும் அழகும் உண்மை அழகல்ல. மனத்தளவில் உண்மையாக நடந்துகொள்கிறோம் என்னும் நடுவு நிலையாம் ஒழுக்க வாழ்க்கையைத் தரும் கல்வி அழகே மிக உயர்ந்த அழகாம்.  இம்மை பயக்குமால் ஈயக் குறைவின்றால் தம்மை விளக்குமால் தாமுளராக் கேடின்றால் எம்மை யுலகத்தும் யாம்காணோம் கல்விபோல் மம்மர் அறுக்கும் மருந்து. 132 கல்வி இவ்வுலக இன்பத்தைத் தரும்; பிறர்க்குத் தருவதால் குறையாது; (கற்றவர்) புகழை எங்கும் பரவச் செய்யும்; (தாம்) உயிரோடு இருக்கும்வரை அழியாது. ஆதலால் எந்த உலகத்திலும் கல்வியைப் போல அறியாமையைப் போக்கும் மருந்தை யாம் கண்டதில்லை.  களர்நிலத் துப்பிறந்த உப்பினைச் சான்றோர் விளைநிலத்து நெல்லின் விழுமிதாக் கொள்வர் கடைநிலத்தோ ராயினும் சுற்றறிந் தோரைத் தலைநிலத்து வைக்கப்படும். 133 களர் நிலத்தில் உண்டான உப்பைச் சான்றோர், நல்ல நன்செய் நிலத்தில் வி...
Read more

கவிஞர் வாலி கவிதைகள்

என் அம்மாவிற்கு எழுதிய பிறந்த நாள் வாழ்த்து எத்தனை சொந்தம் என் வாழ்வில்  வந்தாலும் அம்மா  உன் ஒற்றை பார்வையின் பந்தம்  எதுவும் தந்ததில்லை  உன் கண்ணீரை எல்லாம் சிரிப்பில்  மறைத்தாய் அம்மா  இத்தனைநாளும் அது எனக்கு  விளங்கியதில்லை  நான் வளரும் ஒவ்வொரு நொடியும்  உனக்கு பாரம் தான்  தெரிந்தும் சுமக்கிறாய்  பத்து மாதம் வரை அல்ல  உன் ஆயுள் காலம் வரை  உன் காலம் நரைக்கும் நேரத்தில் என் நேரம் உனக்காய்  இருக்க போவதில்லை  தெரிந்தும்  காக்கிறாய் உன்  இமைக்குள் வைத்து என்னை  கடமைக்காக அல்ல  கடனுக்காக அல்ல  கடவுளாக  உன் வாழ்வின் ஒரு பாதி  உன் பெற்றோருக்காய்  மறு பாதி உன் பிள்ளைகளுக்காய்  மனதார பகிர்ந்தளித்து விட்டாய்  என்றாவது உனக்காய் வாழும்  உத்தேசம் உண்டா  உன் அன்னைக்கு என்ன கைமாறு  செய்தாலும் உன்னை எனக்கு  தந்ததிற்கு ஈடாய்  ஒன்றும் செய்ய இல்லாமல்  முடமாய் நிற்கிறேன்  ஏழு ஜென்மங்களில் நம்பிக்கை இல்லை  இனி ஒரு ஜென்மம்  இருந்து உ...
Read more

காலந்தோறும் காதல்- vairamuthu kavithai

காலந்தோறும் காதல் 1. சங்க காலம் ஆற்றுத் தூநீர் ஆரல் உண்டு குருகு பறக்கும் தீம்புனல் நாடன் கற்றை நிலவு காயும் காட்டிடை என்கை பற்றி இலங்குவளை ஞெகிழ்த்து மேனி வியர்ப்ப மெல்லிடை ஒடித்து வாட்கண் மயங்க உண்டதை மீண்டும் பசலை உண்ணும் பாராய் தோழி * * * * * 2 காவிய காலம் பொன்னங் கொடியென்பார் போதலரும் பூவென்பார் மின்னல் மிடைந்த இடையென்பார் - இன்னும் கரும்பிருக்கும் கூந்தல் சுடர்த்தொடிஉன் சொல்லில் கரும்பிருக்கும் என்பார் கவி. * * * * * 3 சமய காலம் வெண்ணிலவால் பொங்குதியோ விரக்தியால் பொங்குதியோ பெண்ணொருத்தி நான்விடுக்கும் பெருமூச்சாற் பொங்குதியோ பண்ணளந்த மால்வண்ணன் பள்ளிகொண்ட பான்மையினால் விண்ணளந்து பொங்குதியோ விளம்பாய் பாற்கடலே! * * * * * 4 சிற்றிலக்கியக் காலம் தூக்கி நிறுத்திவைத்த கொண்டையாள் - மனம் துள்ளி ஓடும்விழிக் கெண்டையாள் - நெஞ்சைத் தாக்கி மறுநொடியில் தவிடுபொடியாக்கும் சண்டையாள் - வெள்ளித் தண்டையாள் முலை அதிரும்படி மணி உதிரும்படி மனம் பதறும்படிஆடும் பாவையாள் - வில் மாரன் பகைமுடிக்கத் தேவையாள் * * * * * 5 தேசிய காலம் சின்னஞ் சிறுகமலப் பூவினாள் - என் சித்தத்திலே வந்து மேவினாள் கண்ணில் ஜோதி...
Read more